De kelderdeur staat op een kier
De kelderdeur staat op een kier
Op de dwaal in het museum, een eindeloze gang, uitnodigende open deuren.
Een geheimzinnige verboden toegang, wakkert mijn nieuwsgierigheid aan. Hij staat op een kier. Niemand te zien hier, ik wip vliegensvlug naar binnen.
Een duister gat, mijn ogen moeten eraan wennen. Om de steile trap te verkennen, met een wiebelend koord als houvast.
Een typische keldergeur dringt mijn neusgaten binnen. Ik verzin er spanning bij. Hier sta ik dan gekelderd in de Salons voor Schone Kunsten.
Onder een petieterig spinragraam, een levensgrote schandpaal. Er ligt iemand op. Ik houd een ademstop.
Gestold bloed aan de gedoornkroonde man zijn hoofd, voeten, handen en zij. Met verroeste spijkers erbij.
Ik zie een gebroken man. Maar wat opeens een vonk zonlicht kan verrichten. Ogen beginnen te spreken, doen mijn hart breken ... men heeft me hier verstopt, zeggen ze.
©De Kimpe Marleen
15 juli 2023