Verhalen dicht ik graag©De Kimpe Marleen https://verhalendichtikgraag.blogspot.com/

  Licht in de duisternis De donkerste maand  komt er stilaan aan zie voor menig raam een vurig kaarsje staan lonk even naar binnen en denk in elk hart treurt een droevenis die niet met een vlam weg te branden is krijg vochtige ogen wellicht door onvermogen tot er een flakkerend licht hoop fonkelt op mijn gezicht. (c) De Kimpe Marleen       29-10-2023  

Afscheidsbloemen Asters en chrysanten weemoedige troostgevers om ons te verzoenen met de vergankelijkheid van het leven. ©De Kimpe Marleen oktober-november

  Schoonheidskoningin Probeer om niet te mooi te schrijven. Maar ook niet te slecht. En leer van je fouten. ©De Kimpe Marleen oktober 2023

  Déjà vu Als ik niet meer op deze planeet woon waar ben ik dan naartoe Bloembollen bewaar ik op zolder om als het voorjaarszonnetje komt wederom te bedelven met grond geduldig wachtend op een vruchtbare ochtendstond Maar als ik niet meer op deze planeet woon waar ben ik dan naartoe waar kom ik eigenlijk van Bedoel de kern van mij niet het omhulsel die ene molecuul het eigenlijke begin van een levenslange zin Als ik niet meer op deze planeet woon krijg ik dan een déjà vu herken ik U eindelijk. ©De Kimpe Marleen 1-9-2023

  Er was eens … (nieuwe recreatiezone Sint-Niklaas) een natuurlijk groen plekje en dat wordt nu een - trekpleister - stekje. Baasjes met hun viervoeters waren er thuis. Toen op een keer er een nieuwsgierig Aagje naar MIJN hond vroeg … antwoordde ik - mijn Boomer bleef thuis. ©De Kimpe Marleen   oktober 2023

  Meneer de Uil Op de hoek van een straat 's avonds warm belicht. Een stam met een gezicht. Ik kan er vele namen op plakken op die boom met kale takken. Een wolf, paard, olifant of een hond met geen muil maar een mond. ontsnapt uit het verwonde dierenbos. Nu verdwaald in een groene zone. … Grote mensen die een sprookjesland niet meer willen kennen herkennen geen figuranten in gewoon een boom op de hoek van een straat. Er houden zich aan een boszoom vele fluisteringen schuil echoot wijs Meneer de Uil. ©De Kimpe Marleen 28 september 2023

  stap voor stap Haar letters willen schrijven maar ze kunnen niet binnen blijven ze willen wandelen in de natuur stap voor stap daar gaan ze op het ritme van elke zucht die naar lucht hapt en al snapt een zin er nog niets van toch blijft er dikwijls iets hangen dat doet verlangen naar meer tot de volgende keer pennen ze dan ja ... ja ... want ze kent elk van hen. (c)De Kimpe Marleen     19 oktober 2023

  Zoals de braambessen Mijn tijd is toch voorbij zoals de braambessen zei ze tegen mij Wat ik gehad heb heb ik gehad het zit vanbinnen Kom, we beginnen eraan spontaan begon ze te danken Zong ze warempel een lied en ze wist niet dat ze afgeluisterd werd Aanvliegende vriesganzen beaamden volmondig haar klanken ©De Kimpe Marleen      19 oktober 2023

  Sporen uitgewist Ik zak weg in de modder tsjok maar voort. Een schoen blijft steken. Hoe meer ik worstel des te dieper mijn voet. Het drijfzand neemt me bij de hand. Wat zo bijzonder is al mijn sporen uitgewist. © De Kimpe Marleen 17-10-2023

  Paarlemoer Hij staat in de kou te paarlen dauw. Het verwarmt me. (c)De Kimpe Marleen 24-10-2023

  De boomgeest Ik weet nog hoe het vroeger was. Maar het hartzeer dat kan alleen de wortel vertellen. Het begin van alle dingen. En van de wereld die op springen staat . (c) De Kimpe Marleen Herfst 2023 Daarom ... Al is waarom geen goede vraag.  Met een steen in mijn maag deel ik dit. Het staat nu zwart op wit geschreven - het mensdom - (c) De Kimpe Marleen oktober 2023

  Wat met de boskabouter? Het zit vanbinnen. Ontstaan uit dezelfde bron zonnen we schaduw. Elk lid lijdt mee. Vol afschuw zien we elkander aan. Samen één lichaam ©De Kimpe Marleen oktober 2023 Doodstil Geen woorden voor nodig bomen zonder stem

Wachten op vleugels De ramen als ogen van een huis De ogen als spiegels van de ziel De ziel hoort bij geest en lichaam Hier kan geen van de drie op zich alleen staan Wachten op vleugels wat moet komen, komt © De Kimpe Marleen 21-10-2023

  Bomenkerkhof Het verboomt wel zeggen ze dan. Wat weten "zij"  nu ervan. Maar dit kerkhof? Niet in onze stoutste dromen. ©De Kimpe Marleen oktober 2023

  Elfjesbloed elfjes wenen niet ze snikken zacht verborgen voor de overmacht nooitgedacht ©De Kimpe Marleen HERFST 2023

  BEDANKT Bedankt dat jullie er waren. Nergens valt een halve eeuw wandelen onder jullie bladerdak te evenaren. Zonder jullie had ik het als meisje van de buiten niet gered. Voel smart maar dankzij jullie bleef ik jong van hart © De Kimpe Marleen oktober 2023

Ogen stelen De zoevende trein raast. Verbaast zich niet over een oase veldbloemen langsheen zijn spoorlijn. Merkt ook niets van ogen die als kleine dieven stelen. Tegen dat de locomotief als een rups uitboemelt hebben die heel wat natuurschoon opgegeten. Stonden achtertuinen al eens op losse schroeven. Te kort om erin te struinen. Het panorama flitst voortdurend. Een avontuurlijke bloem op veel te lange benen wil de soms sjofele inkijk overtroeven en doen vergeten. De trein altijd een beetje reizen als je niet op tijd moet zijn. ©De Kimpe Marleen  12 oktober 2023